ساده، تقلیل‌پذیر، بی پیرایه، تک رنگ، اینها برخی از اصطلاحات و مفاهیمی هستند که بلافاصله هنگام فکر کردن به مینیمالیسم به ذهن خطور می‌کنند (در سبک مینیمالیسم یک اصطلاح رایج هست که میگویند “کمش هم زیاده”). انکار آرامش، زیبایی و سادگی در مواجهه با فضای داخلی مینیمالیستی غیرممکن است، اما دستیابی به این ظاهر، چیزی فراتر از انتخاب چند تکه مبلمان برای پس‌زمینه‌ای سفید است که اگر اینگونه باشد، دکوراسیونی سرد و بی روح خواهیم داشت. برای آشنایی با سبک مینیمالیسم و رعایت نکات اصولی برای این سبک، به مطلب زیر نگاهی بیندازید. در این مقاله سه طراح داخلی و دو معمار که در طراحی فضای داخلی مینیمالیستی به خوبی مهارت دارند، نکاتی ارزنده ارائه می‌کنند. یاد بگیرید که مفهوم مینیمالیسم از نظر آنها چیست و چگونه به فضای داخلی “فرم محور” برای مشتریان خود دست یافته‌اند.

سبک مینیمالیسم

مینیمالیسم چیست؟

مینیمالیسم برای من عبارت است از ساده نگه داشتن یک فضا از طریق برجسته کردن ویژگی‌های جذاب معماری آن فضا. شارون بلاستاین، طراح اصلی شرکت طراحی داخلی B می‌گوید: پالت مینیمالیسم بیشتر تک رنگ است و رنگهای دیگر به عنوان اکسنت (تأکید) استفاده می‌شوند. “من فکر می‌کنم مینیمالیسم و عملکرد رابطه تنگاتنگ دارند. یک فضا با طراحی مینیمال دارای یک پلان باز، نور زیاد و مبلمان ساده است که به خوبی طراحی شده و راحتی را برای افراد به ارمغان می‌آورد. همه اینها فضایی آرامش بخش و جذاب را ایجاد می‌کند که زیبایی جاودانه دارد.”

سبک مینیمالیسم

فرم، تمرکز و عملکرد

براون مدیرعامل شرکت طراحی داخلی رابرت براون می‌گوید: “در مینیمالیسم چیزهایی غیر از دکوراسیون، می‌توانند اهمیت بیشتری داشته باشند. برای مثال، افراد آن خانه یا منظره‌ای که از پنجره دیده می‌شود، ممکن است مهمتر از دکوراسیون آن خانه باشند.” “[همه چیز] باید کاربردی باشد و به ارزش فضا بیافزاید. شما به همه اقلام موجود در یک فضا برای احیای عملکرد نیاز دارید، اما باید توجه داشته باشید در دکوراسیون مینیمالیسم، “فرم” بسیار مهم است. به عنوان مثال، در یک اتاق غذاخوری، شما به یک میز و صندلی نیاز دارید. این قطعات باید با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و در خطوط، رنگ، حجم و موارد دیگر با هم هماهنگ باشند.”

براون و تیمش یک اتاق نشیمن را به سبک مینیمالیستی طراحی کردند. او می‌گوید: «تمام چیدمانی که انجام دادیم، هدفمند بودند – صندلی‌هایی برای نشستن و راحتی افراد، میزهایی برای نوشیدنی، در نظر گرفتن پرده‌های شید برقی برای پنجره‌ها، تا افراد به راحتی بتوانند از مناظر بیرون لذت ببرند، و یک شومینه برای گرمایش محیط. تمام این موارد به سبک مینیمال اجرا شد. مشتریان زندگی بسیار پر مشغله‌ای دارند و نیاز دارند که خانه آنها آرام باشد و ذهن را خسته نکند.”

سبک مینیمالیسم

معماری مینیمالیستی

در حالی که هدف معماری مینیمالیستی متراکم کردن محتوا و ساده‌سازی فرم و ساختار است، اما ذات پیچیده‌ای دارد. واینریش مدیرعامل شرکت مهندسی معماری Lilian H. Weinreich می‌گوید: «معماری مینیمالیستی شامل استفاده از عناصر طراحی تقلیل‌دهنده، بدون تزئینات است. طرفداران مینیمالیسم بر این باورند که متراکم کردن محتوا و فرم یک طرح با رعایت اصول اولیه‌ی آن، «ماهیت واقعی معماری» را آشکار می‌کند.

واینریش با به تصویر کشیدن محدودیت زیبایی شناختی – مفهومی کلیدی در سادگی و مینیمالیسم معماری – خانه‌ای در سنترال پارک جنوبی را بازسازی کرد که بر اساس “اصول ارگونومی، عملکرد و پایداری” ساخته شده است. کار در فضایی با عناصری که نمی‌شد آنها را تغییر داد، مانند لوله‌کشی موجود، در نتیجه واینریش کم کردن مشکلات عمده را در اولویت قرار داد. واینریش می‌گوید: «کابینت‌های تمام قد جدید، کمدهای آشپزخانه از کف تا سقف و استفاده از تمام فضاهای زیر جزیره آشپزخانه، ظرفیت فضاهای ذخیره سازی این آشپزخانه را تا بیست درصد افزایش داد. سادگی و منحصر به فرد بودن در طراحی کلید این تغییرات است.”

هنر طراحی بی عیب و نقص: نور، فرم و متریال

همانطور که جنیفر، رئیس شرکت مهندسی معماری جنیفر تالی توضیح می‌دهد، در امتداد خط تفکر واینریش که «در نظر گرفتن ضرورت‌ها» برای سبک مینیمالیسم اجتناب ناپذیر است: «مینیمالیسم رویکردی برای طراحی است که در آن عناصر ساختمان به اجزای اصلی‌شان ساده‌سازی می‌شود.” “طراحی باید واضح و ساده باشد، اما خسته کننده نباشد. اینجاست که استفاده از نور، فرم و متریال زیبا بسیار ضروری است.”

سبک مینیمالیسم

مزایای فضای مینیمالیستی برای ساکنین خانه

میل به داشتن فضایی مرتب و تمیز، افراد را ترغیب می‌کند به سبک مینیمالیسم روی بیاورند. مدیر شرکت طراحی داخلی آنت فرومر می‌گوید: «اگر واقعاً کمی تأمل کنیم، به چیزهای زیادی نیاز نداریم؛ می‌توانیم در خانه‌ای با حداقل وسایل زندگی کنیم. “واقعاً به چند مبل احتیاج داریم؟ چند صندلی؟ آیا اصلاً باید تابلوها را روی دیوار آویزان کنیم؟ شاید فقط روی یک دیوار؟ یا روی هیچ کدام؟ واقعاً به چند عدد لوازم دکوری برای روی میز قهوه یا شلف‌ها نیاز داریم؟ در واقع، ما به کارایی و کاربردی بودن وسایل نیاز داریم که با هیچ تزیینات اضافی یک دکوراسیون زیبا و شیک طراحی کنیم.

تالی همچنین به مزایایی که از به کارگیری زیبایی شناسی طراحی مینیمالیستی در پروژه های خود دیده است اشاره می‌کند. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم مشتریان در خانه‌ای به سبک مینیمالیستی، می‌توانند بر روی مسائل با اهمیت و ارزش‌های شخصی تمرکز ‌کنند. “زندگی در فضایی خلوت و مرتب با طراحی خوب اثر آرام بخش بر بروی افراد دارد. ما باید در طراحی مینیمالیستی اطمینان حاصل کنیم که فضاهای ذخیره سازی و انبار وسایل را به قدر کافی فراهم می‌کنیم تا معماری و فضای داخلی مرتب و آراسته به نظر برسد. اینگونه پناهگاهی آرام برای زندگی ایجاد می‌کنیم.”

سبک مینیمالیسم

مینیمالیسم اقتباسی از جنبش‌های مختلف طراحی است

سبک مینیمالیسم از جنبش مدرن جوانه زد. فرومر می گوید: «اگرچه مینیمالیسم معمولاً با ظاهری مدرن و معاصر همراه است، اما من معتقدم مینیمالیسم می‌تواند در فضاهایی که در طراحی کلاسیک و سنتی هستند نیز رخ دهد. نکته کلیدی این است که فضا خلوت و مرتب باشد و با وسایل، لوازم جانبی و رنگ‌های زیاد که مکمل هم نیستند، شلوغ نشود.» فرومر در این سالن غذاخوری و راهروی سبک مدرن، غالباً از رنگ خاکستری و سفید استفاده کرده است.

او می‌گوید: «توجه داشته باشید که تنها یک گلدان کریستالی با گل‌های یاس بنفش، این میز شیشه‌ای را زینت می‌دهد. “تنها لمس واقعی رنگ در میز ناهار خوری قهوه ای است که گرما و احساس خوشایند را به این محیط می‌افزاید. هیچ تابلویی برای تزئین دیوارهای مجاور اتاق غذاخوری وجود ندارد. در نتیجه فضایی مرتب، تمیز و مطبوع خواهیم داشت. فضایی کاملاً کاربردی و هماهنگ که به چشم و روح آرامش می‌بخشد.”

واینریش می‌گوید: «جنبش مدرن راه جدیدی را برای زندگی با پلان‌های باز و طرح‌های ساده و بدون تزئینات غیرضروری معرفی کرد.» فرصت ما به ‌عنوان معمار این است که یاد بگیریم چگونه پیچیدگی‌ها را مدیریت کنیم و بدانیم که هنر طراحی، ساده کردن پیچیدگی‌هاست. طراحی‌های من از یک سبک معماری از پیش تعیین شده نشأت نمی‌گیرد، بلکه هدفم طراحی فضایی ساده، هوشمند و کاربردی است تا نقش و عملکرد لوازم و مبلمان در فضای خانه به خوبی حفظ شود.”

سبک مینیمال

چالش‌های طراحی مینیمالیستی

بلاستاین می گوید: «بزرگترین چالش این است که فضا را گرم و دلپذیر جلوه دهیم. هنگام استفاده از پالت رنگی تک رنگ، باید در دکوراسیون ترکیبی از رنگ‌ها و بافت‌های مختلف اضافه کنیم تا فضایی پویا ایجاد شود. این اتاق خواب مینیمالیستی که توسط بلاستاین و تیمش طراحی شده است، تضاد زیادی با محله شلوغ منهتن، شهری که در آن واقع شده است، دارد.

بلاستاین در مورد این اتاق خواب مستر که با پالت تک رنگ خاکستری روشن و سفید طراحی شده است، می‌گوید: “مشتری ما می‌خواست آپارتمانش یک پناهگاه آرام در این خیابان شلوغ باشد، به خصوص اتاق خوابشان که در آن به آرامش بیشتری نیاز دارند.” دیوارها با کاغذ دیواری کتان پوشانده شده است و یک فرش پشمی که کف را گرم می‌کند. بافت‌های مختلف به خوبی در کنار همدیگر قرار می‌گیرند و فضایی آرام‌بخش ایجاد می‌کنند.

براون می‌گوید که بزرگترین چالش او این است که بداند چه زمانی طراحی یا اضافه کردن آیتمی به فضا را متوقف کند. فرومر می‌گوید: «همانطور که هنرمندان باید در نقطه‌ای کار را متوقف کنند و به تابلو رنگ یا آیتم دیگری اضافه نکنند، یک طراح نیز باید بداند چه زمانی باید طراحی را تمام کند و چیز دیگری اضافه نکند. “از نظر من، این یک شهود است. من آن را زمانی احساس می‌کنم که فضا “درست” باشد، زمانی که می‌دانی یک طراحی درست، متعادل و هماهنگ انجام داده‌ای.”