این سالن کنسرت که موسوم به “نیایشگاه صدا” است، در درهای کوهستانی واقع شده است که دو ساعت با ماشین از مرکز پکن فاصله دارد. یک سالن کنسرت روباز با چشماندازی به ویرانههای باقیمانده از دیوار بزرگ دوران سلسله مینگ. این ساختمان که توسط دفتر معماری OPEN مستقر در پکن طراحی شده است، به گونهای است که به صورت یک تخته سنگ مرموز به نظر برسد. این سالن کنسرت از بتن و مجموعه ای از سنگ های معدنی محلی ساخته شده است.
این سالن کنسرت برای ثبت تجربه غریب و عمیقاً تأثیرگذار از موسیقی در مهد طبیعت طراحی شده است، همچنین معماران و طراحان آن میخواستند که افراد در آن فضای آرام به صدای طبیعت گوش دهند که به اعتقاد آنها عمیقاً الهام بخش و شفابخش است. وقتی اجرا وجود ندارد، این سالن کنسرت فضایی آرام برای تفکر و تعمق و همچنین اجتماعات مردم با مناظر خیره کننده از آسمان و طبیعت اطراف است.
سالن کنسرت در دل طبیعت
بنیانگذاران شرکت OPEN، لی هو و هوانگ ونجینگ، قصد داشتند این سالن کنسرت را به گونهای طراحی کنند که انگار بخشی از طبیعت آنجاست. ساختار صخرهمانند حاصل از یک پوسته داخلی و خارجی با فضای بین آن که عملکردی مانند یک خرپا دارد. هر ردیف از بلوکها کمی از ردیف قبلی بیرون زده تا شکل مخروطی معکوس ایجاد کند. پلکان پرپیچ و خم ساختمان به سکویی بر روی پشت بام منتهی میشود که مناظر پانورامایی از دره و دیوار بزرگ را ارائه میدهد. در فضای داخلی، برای ایجاد تضاد رنگی با بتن، از برنز برای جزئیاتی مانند نردهها و درها استفاده شده است.
موقعیت و شکل این ساختمان، معماران را برانگیخت تا همه جنبههای طراحی را مورد بررسی قرار دهند تا به یک سالن آکوستیک برای موسیقی دست پیدا کنند. در نهایت، آنها به شیوههایی که صدا در فضاهای طبیعی مانند غارها طنین انداز میشود، جذب شدند. آنها با طراحی چندین سالن تئاتر و کنسرت، میدانستند که چالشهای موجود در اینجا چیست و چگونه باید یک محیط آکوستیک عالی بدون استفاده از مواد جاذب صدا ایجاد کنند. شرکت OPEN با مشورت با مهندسان آکوستیک روشهای متعددی که حضار صدا را در سالن کنسرت تجربه میکنند و منافذ تعریفشدهای که هم بهعنوان مناطق جذب صدا عمل میکنند و هم ارتباطی با محیط بیرونی ایجاد میکنند، بررسی کردند.
یکی از طراحان این شرکت گفت: «ما از مسئولیتی که برای طراحی و ساخت این سازهی منحصر به فرد در دل طبیعت داشتیم، آگاه بودیم. ما می خواستیم چیزی متفاوت، و مهمتر از آن، چیزی معنادار خلق کنیم. ما اکنون در زمانی هستیم که مسئله رابطهی ما با طبیعت به عنوان انسان بیش از هر زمان دیگری حساس تر است. آیا می توانیم بشنویم که طبیعت برای ما زمزمه میکند؟ سمفونی طبیعت همان چیزی است که ما واقعاً میخواستیم مردم در اینجا تجربه کنند.»
فضایی برای مدیتیشن
یک حال و هوای اسرارآمیز در اطراف “نیایشگاه صدا” وجود دارد که با نزدیک شدن به ساختمان شما را به داخل میکشاند. این به نحوه تعامل مردم با این فضا بستگی دارد. این مکان میتواند فضایی برای تفکر و مدیتیشن یا مکانی برای کنسرتهای بزرگ باشد. هوانگ میگوید: «ما میخواستیم تعریف کاربری این فضا، چندان مطلق نباشد، بنابراین احتمالات را در نظر گرفتیم. انفرادی یا جمعی، موسیقی یا صدای طبیعت، خیره شدن به آسمان پرستاره یا ارتباط با درون خود – تمام اینها برای استفاده کنندگان از این فضا مهیاست.
این ساختمان، بدون سیستم گرمایش یا تهویه مطبوع، حداقل مصرف انرژی را دارد، چیزی که شرکت OPEN هنگام طراحی ساختمان این سالن کنسرت به آن توجه داشت. دهانههای ساختمان به عناصر طبیعی اجازه ورود به داخل را میدهند، یک حفره در مرکز سقف ایجاد شده است تا نور روز وارد ساختمان شود و به طور طبیعی فضای اجرا را روشن کند. هنگامی که باران میبارد، آب نیز از این فضا عبور میکند، اما با الهام از پانتئون رم، شرکت OPEN یک سیستم زهکشی طراحی کرد که به سرعت آب را تخلیه میکند.
لی و هوانگ بیش از 10 سال در ایالات متحده آموزش دیدهاند و کار کردهاند و در نتیجه بسیار آگاهانه از ایدههای سنتی «شرقی» یا «غربی» معماری استفاده میکنند، بهویژه وقتی صحبت از فضاهای فرهنگی میشود. این معماران درک میکنند که تفاوتهای که در نحوه تجربه فرهنگها از رویدادها و فضاها وجود دارد، اغراق آمیز است، در نتیجه آنها از طریق معماری تلاش میکنند نشان دهند که معماری این قدرت را دارد که مردم را با یکدیگر، با طبیعت، و با گذشته و آینده خودشان پیوند دهد.