تاریخچه سینمای خانگی و معرفی سینماهای خانگی امروزی

سینمای خانگی نزدیک به 100 سال است که جایگاه ویژه‌ای در خانه‌های ما به خود اختصاص داده است. اخیراً نقش سینمای خانگی در پی همه‌گیری COVID-19 اهمیت بیشتری پیدا کرده است، زیرا هر شخصی در خانه خود به دنبال امنیت و آسایش و تماشای فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی مورد علاقه‌ اش است.

در این مقاله از تاریخچه سینماهای خانگی می‌گوییم و چگونگی تکامل آنها در قرن گذشته را بررسی می‌کنیم. این داستان در مورد این است که چگونه ظاهر و صدای فیلم‌ها از نظر فناوری پیشرفت کرده است، اگرچه، البته، صندلی های سینمای خانگی نیز در طول زمان به شدت بهبود یافته است.

سالهای اولیه ظهور سینمای خانگی

سینماهای خانگی خیلی بیشتر از آنچه تصور می‌کنید وجود داشته‌اند. در حالی که بسیاری بر این باورند که آنها در اواسط قرن بیستم ساخته شدند، تاریخچه سینما خانگی در واقع به دهه 1920 باز می‌گردد. سینماهای خانگی که گاهی اوقات اتاق‌های تئاتر نامیده می‌شوند، اولین بار در ایالات متحده در سال 1923 ظاهر شدند. تجهیزات اصلی آنها پروژکتور فیلم 16 میلی‌متری صامت بود که توسط Eastman Kodak یا Filmo ساخته شد. در دهه 1930، پروژکتورهای فیلم 8 میلی‌متری و 16 میلی‌متری با  قابلیت پخش صدا معرفی شد.

در دهه 1950، تجهیزات پروژکتور فیلم 8 میلی‌متری Kodak مقرون به صرفه تر شد و در نتیجه محبوبیت فیلم‌های خانگی افزایش یافت. آنها اغلب بدون صدا، یا با صدای مونو ابتدایی بودند و در «اتاق های نمایش»، سینماهای خانگی اختصاصی متشکل از یک پروژکتور فیلم قابل حمل و یک پرده نمایش پروژکتور بودند. بینندگان فیلم‌های نمایش خانگی و همچنین برخی فیلم‌های تجاری را تماشا می‌کردند.

در همان زمان، تکنولوژی سینماهای تجاری به پیشرفت ادامه داد. یکی از پیشرفت‌های اصلی، قرار دادن بلندگوها در پشت مخاطب برای ایجاد صدای محیط و در سمت راست و چپ پرده نمایش برای موسیقی بود. این تکنیک بعدها برای استفاده در سینمای خانگی اقتباس شد.

دهه 1970 و 80 – نقطه عطفی در سینمای خانگی

در سال 1974، مردی به نام استیو لافونتین که برخی از او به عنوان «مخترع اولین سینمای خانگی» نام می‌برند، یک سیستم سینمای خانگی برای فروشگاه مبلمان Kirshman در  لس آنجلس طراحی کرد. سینمای سرپوشیده شامل یک اتاق صدا بود که دارای یک سیستم صوتی کوادرافونیک اولیه و یک تلویزیون سونی Trinitron بود.

اولین سیستم سینمای خانگی واقعی در نمایشگاه Summer Consumer Electronics در شیکاگو در سال 1982 آغاز به کار کرد که آغاز انقلاب سینمای خانگی بود.

در اواخر دهه 1970، دوربین‌ها و پروژکتورهای‌های 8 میلی‌متری با VCR هایی جایگزین شدند که می‌توانستند مستقیماً به تلویزیون متصل شوند. زمانی که Dolby Stereo در سال 1975 معرفی شد، صدای مونو منسوخ شد و با انتشار فیلم جنگ ستارگان در سال 1977 به طور گسترده‌ای شناخته شد. آهنگ مونو با دو موسیقی متن جایگزین شد که می‌توانست صدا را از بلندگوهای چپ و راست و همچنین بلندگوی سوم که در وسط قرار می‌گیرد و بلندگوی سوراند که برای افکت‌های خاص و صداهای محیطی است، پخش کند. با این حال، ده سال دیگر طول کشید تا این فناوری برای سینمای خانگی قابل اجرا شود.

دهه 1980 شاهد توسعه سیستم‌های صوتی چند کاناله و لوح لیزری بود که اولین بار توسط شرکت MCA در سال 1978 تولید شد. با استفاده از صدای استریو با فناوری پخش FM آنالوگ و صدای دیجیتال، پخش ویدیو با کیفیت بالاتر از VHS امکانپذیر شد. سینماهای خانگی با پخش‌کننده لوح لیزری یا VHS طراحی شده‌اند که فیلم را نمایش می‌دهد و سیگنالی را به یک تلویزیون پروجکشن می‌دهد و صدا از طریق یک سیستم استریو پخش می‌شود. لوح لیزری بعداً با DVD در دهه 1990 جایگزین شد.

انقلاب سینمای خانگی در دهه 1990

در نیمه‌ی اول دهه 1990، یک سینمای خانگی معمولاً دارای پخش کننده لوح لیزری VHS VCR  بود که از طریق یک پروژکتور در پشت صفحه نمایش، فیلم را پخش می‌کرد. بعدها، این سیستم با فرمت پخش DVD با وضوح بالاتر از VHSA جایگزین شد. تکنولوژی دالبی دیجیتال با استفاده از فناوری‌های صوتی آنالوگ برای ایجاد “صدای فراگیر یا سوراند” در سینماهای خانگی در دسترس قرار گرفت. در حالی که فیلم بازگشت بتمن در سال 1992 منتشر شد، اولین فیلم تجاری با استفاده از فناوری دالبی دیجیتال بود، تا 5 سال بعد که برای استفاده خانگی در دسترس قرار گرفت، که با معرفی دیسک‌های DVD و پخش‌کننده‌ها اتفاق افتاد. وضوح تصویر DVDها دو برابر نوارهای ویدئویی VHS و لوح‌های لیزری بود. این پیشرفت ها یک انقلاب تکنولوژیکی بزرگ در طراحی سینمای خانگی بود.

دهه‌ی 2000 و 2010

تکنولوژی تا اوایل قرن بیست و یکم به تکامل خود ادامه داد. پیشرفت‌ها در سیستم‌های صوتی، صفحه‌ نمایش‌های تلویزیون، ویدئو پروژکتورها و تجهیزات پخش‌کننده ویدئو باعث شد که مخاطبان کیفیت صدای بهتر و تصاویری با وضوح بالاتر داشته باشند. در همان زمان، امکان پخش فیلم از طریق اینترنت، نیاز به اجاره ویدیو را که در دهه‌های 1980 و 90 رایج بود، از بین برد.

تکنولوژی تصاویر HD در آغاز قرن بیست و یکم پدید آمد و سطح کیفیت تصویر تلویزیون را بالا برد. سپس، در سال 2006، فناوری‌های HD DVD و Blu-ray ، اولین فرمت دیسک‌های HD برای تماشای فیلم در سینمای خانگی، معرفی شدند. عصر جدیدی در سینما خانگی با تلویزیون‌های صفحه تخت HDTV مقرون به صرفه، ویدئو پروژکتورهای با وضوح بالا، فناوری تلویزیون‌های سه بعدی و دیسک های بلوری با وضوح بالا ظهور کرد.

در سال 2014، معرفی فناوری Dolby Atmos که قبلا فقط در سینماهای منتخب موجود بود، بُعد جدیدی به صدای سینما خانگی اضافه کرد. در سال 2016، فناوری HDR به ارتقای کیفیت تصویر کمک کرد و رنگ و کنتراست را بیشتر از آنچه در سینماها موجود بود ارائه کرد.

دهه‌ی 2020

به گفته شرکت تحقیقاتی گراند ویو، بیش از 40 درصد از خانه‌های ایالات متحده اکنون به نوعی سینمای خانگی دارند. از طرف دیگر، طراحان مختلف خانه‌های لوکس گزارش می‌دهند که حدود 80 درصد از تمام خانه‌های سطح بالا در حال حاضر دارای یک سینمای خانگی اختصاصی هستند.

امروزه سینماهای خانگی پیشرفتی خیره کننده نسبت به سیستم سینما خانگی استیو لافونتین با استفاده از تلویزیون Trinitron سونی دارند. بسیاری از آنها صدا و تصاویر بهتری نسبت به یک سینما ارائه می‌دهند. یک سینمای خانگی معمولی شامل موارد زیر است:

• ویدئو پروژکتور یا سیستم HDTV با وضوح بالا و صفحه نمایش تخت که تصاویر را پخش می‌کند
• محتوای ویدیویی روی DVD یا دیسک بلوری با وضوح بالا
• صدای تقویت شده با آمپلی فایر چند کاناله
• بلندگوهای متعدد و آمپلی فایر استریو
• تعداد پنج عدد یا بیشتر بلندگوی سوراند
• صندلی یا مبلمان سینمای خانگی

وقتی صندلی‌ها و نورپردازی‌های پیشرفته به این ترکیب اضافه می‌شوند، سینماهای خانگی امروزی بدون نیاز به ترک خانه و رفتن به سینما، تجربه‌ای لذت بخش را برای ما فراهم می‌آورند.

آینده‌ی سینمای خانگی

در میان پیشرفت‌های جدید فناوری، یک بلندگوی «بی‌صدا» در مبلمان سینما خانگی نصب می‌شود تا حالت ویبره و تعامل پذیری را هنگام تماشای فیلم تشدید کند. با استفاده گسترده‌تر از فناوری سه بعدی، ابعاد تصاویر بزرگتر می‌شود و واقعیتی را ایجاد می‌کند که شخص قبلاً ندیده.

آیا رایانه‌های شخصی و گوشی‌های هوشمند جایگزین سینمای خانگی در سال‌های آینده خواهند شد؟ ما اینطور فکر نمی‌کنیم. فیلم‌ها برای نمایش در صفحه‌های بزرگ ساخته می‌شوند. هیچ چیز نمی‌تواند جایگزین فرمت صفحه نمایش بزرگ، وضوح بالا، صدای فوق العاده و صندلی‌های مجلل شود که امروزه توسط سینماهای خانگی ارائه می‌شود.

VR (واقعیت مجازی) احتمالا نقش مهمی در آینده سینما و سینماهای خانگی خواهد داشت. با این حال، اندازه و وزن دست و پا گیر عینک‌های VR باید به نحوی کاهش یابد تا VR به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد. این فناوری هنوز حداقل چند سال دیگر جای کار دارد.

تکنولوژی استیج‌های هولوگرافیک نیز به سرعت در حال پیشرفت است. این استیج‌ها خواننده‌های مورد علاقه شما مانند ادل و برونو مارس را مستقیماً به سینمای خانگی شما می‌آورد. شما قادر خواهید بود آنها را از هر زاویه‌ای بدون عینک مخصوص ببینید، درست مثل اینکه واقعاً آنجا هستند.

رویدادهای ورزشی مختلف مانند مبارزات UFC نیز به صورت هولوگرام‌های زنده خواهند بود تا کل قفس و مبارزان بتوانند به سینماهای خانگی بزرگتر و مکان‌های هولوگرافی VIP بروند تا صاحبان سینمای خانگی از تماشای آنها نهایت لذت و هیجان را تجربه کنند.

به داشتن سینمای خانگی فکر می‌کنید؟ با ما تماس بگیرید تا در مورد سینمای خانگی مناسب برای خانه خود اطلاعات بیشتری کسب کنید.